[fic Hayachine!] knock out

ข้อมูลเบื้องต้น

เอียน  แอคเกอร์ : ผมไม่รู้จริงๆว่าทำไมเธอถึงดุร้ายขนาดนี้

ชิมะ : ฉันไม่ชอบเขาเลยจริงๆ

เนื้อเรื่อง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

มีบางอย่างที่ตอนนี้ฉันไม่ชอบใจเอามากๆเลย...

ฉันเคยเป็นนักเรียนดีเด่น เป็นประธานนักเรียนสมัยม.ต้น ตัวแทนด้านผลการเรียนตอนม.ปลาย ผลการเรียนก็อยู่ในระดับท๊อป รักน้องชายและน้องสาวมากๆ ฉันมักจะคอยดูแลน้องชายที่ชื่อเซย์จิเป็นพิเศษเพราะเขานั่นมีโรคประจำตัวและไม่ค่อยแข็งแรง เลยย้ายมาอยู่กับน้าที่ต่างจังหวัดและบ้านของเขาก็ยังเป็นบ้านให้เช่าอีกด้วย แต่พอมาอยู่ที่นี่มีบางสิ่งที่ทำให้ฉันรู้สึกถูกลบล้างไปโดยสิ้นเชิง

ฉันไม่ชอบเขา...

เกลียดที่อายุเท่ากัน

เขาแย่งทุกอย่างที่ฉันเคยทำให้เซย์จิไปเหมือนตอนที่เคยอยู่โตเกียว

เพราะหมอนี่เล่นทำไปซะทุกอย่างตอนนี้น้องชายที่แสนน่ารักของฉันก็เลยติดเขามากขึ้นทุกที!

“ฮึบ! ทำไมถึงไปอยู่บนนั้นกันนะ!” ฉันพยายามเอื้อมมือสุดแขนเพื่อหยิบโหลแก้วดองขิงที่เคยแอบทำเก็บไว้ตามคำแนะนำของคุณป้าที่ร้านมินิมารท์ที่ฉันชอบแอบไปตีสนิทด้วยเพื่อล้วงข้อมูลเพื่อรู้ให้ได้มากกว่าหมอนั่น!

ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ฉันก็วางแอบๆไว้ที่ตู้เก็บของใต้อ่างล้างจานแท้ๆทำไมไปอยู่นั้นได้นะ ที่มันก็ได้ที่แล้วถ้าฉันเอาลงมาช้าไปกว่านี้มีหวังรสชาติเสียแน่

แต่ในขณะที่ฉันกำลังจะแตะถึงโหลแก้วนั่น ก็มีเงาที่สูงกว่าเข้ามาใกล้

“อะ”

“นะ นาย!” ฉันรีบคว้าโหลแก้วแล้วกอดไว้แน่น นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันทำฉันเลยอยากเก็บเป็นความลับจนกว่าจะทำมันให้อร่อยพอจะเอาไปให้เซยจิและคนอื่นชิมได้ แต่ดันมีคนเห็นซะได้แถมไม่ใช่ใครที่ไหน

ก็ดันเป็นเอียน ผู้ชายที่อายุเท่าฉัน สูงกว่าฉัน ฉลาดกว่าฉัน และเก่งกว่าฉันไปซะทุกๆเรื่อง คนที่ฉันไม่ชอบที่สุด!

“ฉันกำลังจะมาเอาออกไปพอดี เธอเป็นคนทำงั้นหรอ”

“นะ นายจะเอาไปทำอะไร! นี่ของฉันนะ นายคิดจะทำให้เซยจิของฉันหลงนายไปถึงไหนกัน!” ฉันดันโหลขิงดองให้เอียนแล้วเดินออกจากครัวอย่างไม่สบอารมณ์

ฉันไม่ชอบเลยใบหน้านิ่งๆที่เหมือนรู้ทุกอย่างนั่น...

ติ้ดๆ~~~

“เฮ้อ” แล้วทำไมที่ที่ฉันต้องหลบกลายมาเป็นซุปเปอร์มารเกตที่เจ้าบ้านั่นเคยพามาด้วยเนี่ย!

ซุปเปอร์มารเกตนี่เป็นร้านที่ผู้ผลิตนั้นมาเองขายโดยตรง ฉันขอบอกเลยว่าของที่สดมากจนฉันแอบชอบใจอยู่ลึกๆเลยล่ะแถมราคานี่ก็ถูกจนฉันอยากจะเหมาจริงๆ

แต่ฉันมานี่ฉันยังไม่ได้คิดด้วยซ้ำว่าจะมาซื้ออะไรเฮ้อแถมไม่ได้เอากระเป๋าเงินออกมาด้วย เพราะหมอนั่นแท้ๆทำฉันโมโหจนลืมหยิบกระเป๋าเงินออกมา

โอ้~ ต้นหอมอันนี้สวยจัง ถ้าเอาไปใส่ซุบของมื้อเย็นวันนี้คงจะดี...

ฉันเอื้อมมือจะหยิบมันขึ้นมาแต่ก็เพิ่งนึกได้ว่า ฉันลืมเอากระเป๋าเงินออกมานี่นา เฮ้อ ถือว่าฟาดเคราะห์ไปล่ะกัน

ถ้าเรามีบุญร่วมกันจริงเดี๋ยวฉันกลับมาซื้อนะเจ้าต้นหอมT^T

“เอาอันนี้ใช่มั้ย”

“นาย...”

“เป็นอะไรรึเปล่า”

“...” น่าโมโหชะมัดเลย...

“ขิงดองเมื่อกี๊ ฉันเอาออกมาเรียบร้อยแล้วนะ ถ้าแช่นานก็นี้อาจจะไม่อร่อย แต่เธอก็ไม่น่าจะโกรธกันนี่”

“ก็เพราะว่านายคอยทำทุกอย่างที่ฉันเคยทำนั่นแหละ!” นายแย่งไปทุกอย่างเลย ไม่ว่าจะล้างจาน ทำความสะอาด นายก็ทำก่อนฉันเสมอ ฉลาดกว่าฉัน เก่งกว่าฉัน เซย์จิสนใจมากกว่าฉัน...

“ฉันไม่รู้หรอกนะว่าเธอจะเคยทำอะไรมา แต่ตอนนี้เธอไม่ได้อยู่แค่คนเดียว เธอยังมีลิลเลียน อากิระ โคชิโนะซัง หรือใครอีกหลายๆคนที่คอยช่วยดูแลเซย์จิ ที่สำคัญ...”

“อ้าวเอียนคุงงงง~~~ วันนี้ก็มาซื้อของหรอจ๊ะ นี่เป็นถั่วแระต้มที่พวกเราทำไว้ รับไปเถอะจ๊ะ” และนี่ก็เป็นอีกครั้งที่ฉันหลุดออกมาจากวงโคจร

เพราะตาบ้านั่นดันเป็นขวัญใจของบรรดาป้าๆแม่บ้าน

“ฮึ้ย” ฉันพ่นลมหายใจออกมาไม่ว่าทางไหนฉันก็แพ้เขาไปซะหมด ขนาดเรื่องความสัมพันธ์ ทั้งๆที่ฉันออกจะพูดเก่งกว่ายังมาแพ้เจ้าหน้าตายอย่างเอียน

หมับ!

“ขอบคุณสำหรับถั่วแระ ผมขอรับไว้ แต่ตอนนี้ผมมารับผู้หญิที่มีนิสัยดุร้ายคนนี้กลับบ้าน ขอตัวก่อนนะครับ” เอียนคว้ามาที่มือฉันแล้วลากออกจากร้านท่ามกลางสายตาอาฆาตของบรรดาแม่บ้าน

“นายว่าใครนิสัยดุร้ายฮะ” ฉันฟาดไปที่ไหล่ของเอียนหนึ่งทีเพื่อลงโทษหมดกันความสัมพันธ์ที่ฉันสร้างมายาวนาน “ฉันเป็นแค่กับนายคนเดียวแหละ อย่าให้เซย์จิรู้นะว่าฉันทำแบบนี้กับ อุ๊บ...”

เสียงของฉันถูกกลืนไปพร้อมกับริมฝีปากคนตรงหน้า

“ก่อนหน้านี้ฉันยังพูดไม่จบ ที่สำคัญเธอไม่ได้อยู่คนเดียวแต่เธอยังมีฉันอยู่ด้วยอีกคนต่างหาก”

“-[]-/////”

“ดังนั้นเธอไม่จำเป็นต้องมาพยายามทำอะไรทุกอย่างด้วยตัวคนเดียวอีกเข้าใจมั้ย ยัยผู้หญิงนิสัยดุร้าย”

ฉันแพ้เขาอย่างราบคาบจริงๆนั่นแหละ...

ก็เพราะตอนนี้ฉันดันไปเผลอใจแรงกับผู้ชายหน้าตายคนนี้นะสิ!

---------------------------------------------------------------

มโนคือชนะของจริงเมื่อกี๊เพิ่งอ่าน Hayachine!ตอนที่8

แล้วเกิดอาการจิ้นคู่พี่ของเรื่องนี้อย่างรุนแรง

เลยเกิดเป็นฟิคที่แต่งขึ้นอย่างกระทันหันแบบไม่เจียมบอดี้ที่ตอนนี้โคตรป่วย

หลายคนที่ไม่เคยอ่านก็ลองไปหาอ่านดูล่ะกันเนาะเรื่องนี้สนุกดี

แต่เพราะนังไรท์คนนี้จิ้นนอร์มอลขึ้นสมองเลยตู้มเลยจ้า

คู่แรร์ไม่แรร์ ชาวบ้านเขาแต่งไม่แต่ง นังคนนี้นางจิ้นหมด

ยังไงอ่านมาถึงตรงนี้ก็แปลว่าติดตามกันโน๊ะ ก็ขอบคุณที่หลงเข้ามาอ่าน 5555+